tylża (tilsit, obecnie sowieck, rosja) ok. 1840

na listwie czołowej prostokątna papierowa, drukowana tabliczka, ozdobiona ornamentem geometrycznym, w prostokątnej ramce z brązu złoconego, pod szkłem: friedrich kirchberg / in / tilse.

fornirowany fińską brzozą; skrzynia intarsjowana żyłką z jasnego drewna, nogi toczone profilowane, zawieszenie pedału w kształcie liry, pulpit ramkowy, okleina klawiatury – kość słoniowa, heban / czarno barwione drewno.

wys. 350 (920), szer. 1345, gł. 1640 mm

prostostrunny, 2 metalowe wsporniki strojnicy, zakres c1-g4 – 6½ oktawy, naciąg 2-3-strunny, mechanika wiedeńska, tłumiki dźwigniowe, 3 pedały – una corda, moderator i podnośnik tłumików. instrument skrócony o ok. 800 mm przez ucięcie ogona, naciąg strun basowych zmieniony z 2-3-strunnego na układ 1-2-3-strunny, dodana metalowa listwa zaczepowa dla basu i grubsze struny basowe.

zakupiony 1982 od teresy babińskiej z tucholi.


nr inw. mok-vii-fz-013, uprzednio pn-vi-60-123